![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQv1MOqPZ4x5rjAbGNPwoO4yFjJm7prSPuUqTeKSnL2knmUliGs5dHhezBiHznBn4w1fNTdKQnk5rBszbo4rDHNz70hgdXeT0bTjjXbsRqIZc7JFSKYU9PZtwt5ewQaEvw4oB1ab2gen4/s1600/3.jpg)
Ο Γιάννης Παπαμιχαήλ, κλείνει τα μάτια του – όπως αναφέρει χαρακτηριστικά – και ονειρεύεται όσα η δική του Αλίκη, η μαμά, ξαπλωμένη στο κρεβάτι της, πολλά βράδια του αφηγούταν για τη ζωή της: «Ναι, η Αλίκη για τους ξένους ήταν η ″απλησίαστη″ σταρ, για μένα όμως, το γιο της, ήταν η πιο γλυκιά και συμπονετική μάνα. Και η ζωή της έμοιαζε από τη μία με αρχαίο δράμα, αλλά από την άλλη είχε όλα εκείνα τα στοιχεία που την κάνουν παραμύθι.»
Η ζωή της από την αρχή έως το τέλος. Κρύβει μυστικά, τσακωμούς, διεκδικήσεις, επιτυχίες, γνωριμίες, λάμψη και πόνο. Διηγείται οικογενειακές καταστάσεις, διαμάχες με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ – μας τον συστήνει όπως εκείνος μόνο τον έζησε…
Με την ματιά ενός παιδιού η αλήθεια που γνώρισε και έζησε – με τα γεγονότα μιλάει μόνο για τις στιγμές που έμαθε και διάβασε από τις σημειώσεις της δικής του Αλίκης.
Όπως το παραμύθι της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων…
Ένα ακόμα βιβλίο που σας προτείνω να διαβάσετε και να σας συντροφεύει τα βράδια σας, είναι το ''ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΣΟΥ''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου